การขับรถบนถนน บนพื้นมี 2 แกน วิ่งบนแนวระนาบ คอนโทรลความเร็วและกำกับทิศทางให้มั่นคงก็ใช้ได้
.
หากแต่บนฟ้า มี 3 แกน เพิ่มระดับของความสูงมาให้ควบคุมอีก นอกจากจะบินด้วยความเร็วที่คงที่ ไม่เลี้ยวส่ายไปมา ยังต้องรักษาความสูงให้นิ่งอีก
.
การฝึกขั้นพื้นฐานของนักบินทุกคน ท่าฝึกที่เรียกว่า ‘Straight and Level Flight’ หรือการบินตรงบินระดับ ท่าที่ดูผิวเผินแล้วช่างเบสิกยิ่งนัก หากแต่ท่านี้แหละ ที่ใช้เช็กความละเอียดของนักบินแต่ละคนได้ดียิ่ง
.
ว่ากันว่า ถ้าเรื่องไหนยังไปได้ไม่สุด ให้ย้อนกับมาดูที่เบสิกก่อน เรื่องของการบินก็เช่นกัน สัญลักษณ์ของความเป็นมืออาชีพต้องเริ่มจากพื้นฐานที่มั่นคงก่อนเสมอ <The mark of a true professional is how well they do the basics.>
.
เป้าหมายสำหรับการฝึกในท่าทางนี้มีอยู่ 3 อย่างคือ
.
1. ความสูงคงที่
2. ทิศทางคงที่
3. ความเร็วคงที่
.
สามอย่างที่ฟังดูเหมือนง่าย แต่พอไปบินจริงๆแล้วไม่หมูเหมือนอย่างที่คิดไว้ ครูจะป้อนเทคนิคสารพัดไปให้ศิษย์ เพราะแต่ละคนจะมีการรับรู้ที่แตกต่างกันไป ศิษย์ 10 คน ก็ใช้คำพูด คำบอกกัน 10 อย่าง ไม่เหมือนกันสักคน
.
แต่พอเริ่มเข้าที่เข้าทาง พวกเขาจะเข้าใจในเทคนิคการใช้คันบังคับ รู้จักควบคุมท่าทางของเครื่อง (Attitude Control) การปรับใช้กำลังเครื่องยนต์ (Power Management) รวมไปถึงการปรับใช้ Trim
.
ทั้งหมดทั้งมวลนี้คือรากฐานที่นำไปใช้ในการบิน ต่อยอดไปยังท่าทางอีกหลายท่า
.
ข้อผิดพลาดที่พบบ่อยสำหรับท่าทางนี้คือ
.
1. การใช้ Trim ยังไม่ถูกต้อง (Poor Trim Technique)
.
การใช้ Trim มีไว้เพื่อช่วยลดแรงต้านจากคันบังคับ เรื่อง Trim นี้ ใครต้องไปฝึกบินกับเครื่องบินต้องได้ใช้แน่ๆ แต่กับเฮลิคอปเตอร์ไซซ์เล็กที่ใช้ฝึกบินอาจยังไม่มีระบบนี้ ซึ่งถ้าได้ไปบินกับเครื่องใหญ่ก็ต้องไปเจอ ไปทำความรู้จักมักคุ้นกับมัน หนีไม่พ้นแน่นอน
.
2. จ้องเครื่องวัดบางชิ้นนานเกินไป (Fixation on One Instrument)
.
ปัญหาคือ ฝึกใหม่ๆหลายคนชอบมอง ชอบจ้องแต่กับเครื่องวัดเพียงจุดเดียว บางทีมองเครื่องวัดความเร็วซะนานเกิน พาลให้อย่างอื่นเป๋ไปหมด แถมบางทีก็จ้องแต่ภายในเครื่อง ไม่มองภายนอกเครื่อง การแก้ไขคือ ต้องหมั่นสร้างนิสัย Cross-Check ฝึกมองสลับกันทั้งภายในและภายนอก รวมไปถึงการสแกนเครื่องวัดภายในเครื่องให้ครบ ให้ไว ซึ่งเรื่องนี้ต้องใช้เวลาในการฝึกฝน
.
3. แก้ไขอาการเครื่องช้าไป (Delayed Corrections)
.
ตอบสนองช้า เมื่อบางอย่างผิดเพี้ยนไป เช่น ปล่อยให้ความสูงค่อยๆร่วงลงหรือปล่อยให้ทิศทางเบี่ยงเบนไปเรื่อยๆ การแก้ไขคือ ต้องใช้หลักการ แก้น้อยๆแต่ต้องเร็ว (Small correction, early corrections)
.
4. แก้ไขอาการโดยใช้คันบังคับแรงเกินไป (Overcorrecting)
.
บางคนตกใจแล้วคอนโทรลเครื่องรุนแรงเกินไปก็มี บางครั้งมีอาการกระตุก ทำให้เครื่องไม่นิ่ง แกว่งไปแกว่งมา การแก้คือต้องฝึกใช้คันบังคับให้นุ่มนวล
.
5. ขาดการตระหนักรู้ในสถานการณ์รอบตัว (Poor Situational Awareness)
.
หลายคนโฟกัสกับการบังคับเครื่องมากไป จนละเลยสภาพแวดล้อมภายนอก ไม่ว่าจะเป็นเสียงติดต่อวิทยุระหว่างเครื่องอื่นๆกับ ATC หรือบรรดาสัตว์ปีกที่ชอบมาโฉบหาเราเพราะอาจจะคิดว่าเราคือนกอีกสายพันธุ์หนึ่ง สิ่งต่างๆรายล้อมรอบตัวนั้นสำคัญหมด นักบินต้องฝึกสติให้มาก แบ่งความสนใจให้ครบครัน
….
บินตรงบินระดับ ไม่ใช่ท่าทางที่หวือหวาอะไร แต่มันคือท่าเบสิก เป็นท่าที่ใช้เช็กความละเอียดของการบินได้เป็นอย่างดี ถ้าเบสิกแน่น จะต่อยอดไปยังท่าทางอื่นๆก็สบาย
.
ไม่ผิดกับประโยคที่ว่า “The mark of a true professional is how well they do the basics.”
จะมือโปรแค่ไหน วัดกันง่ายๆที่เบสิกล้วนๆเลย
….
นักบินฝึกหัดจำเป็นต้องฝึกบินท่าเบสิกทุกท่าทางโดยไม่พึ่งพาระบบอัตโนมัติหรือ Autopilot
.
แม้ว่าจบออกไป ส่วนใหญ่จะได้ไปบินกับเครื่องใหญ่ที่มีระบบเครื่องช่วยบินมากมายก็ตาม หากแต่ว่า นกทุกตัวต้องเรียนรู้ธรรมชาติของการบินแบบดั้งเดิมด้วยกันทั้งสิ้น
.
ส่วนการควบคุมเครื่องด้วยระบบอัตโนมัตินั้น ถือเป็นอีกหนึ่งในสมรรถนะของนักบินที่ต้องเรียนรู้และฝึกฝนเช่นกัน ทุกท่าทางในขั้น Advance ของการบิน ล้วนมีจุดเริ่มต้นมาจากพื้นฐานเดียวกันทั้งนั้น
.
.
อ่านบทความอื่นๆได้ใน Facebook Page : Hovering Inspirations 👇
https://www.facebook.com/profile.php?id=61558412223812&mibextid=ZbWKwL