ศิษย์การบินเฮลิคอปเตอร์รุ่น HP56
.
HP ย่อมาจาก Helicopter Pilot ตามต่อด้วยเลขรุ่น สำหรับรุ่นนี้คือรุ่นที่ 56 หากคิดเฉลี่ยรุ่นละปี นี่ก็ปาเข้าไป 56 ปีแล้วที่รากฐานของพวกเราชาว Rotor-Head ได้ถือกำเนิดขึ้นมา
.
รุ่นนี้พิเศษหน่อย คือเรียนเยอะกว่ารุ่นก่อนๆ ทั้งภาคทฤษฎีและภาคอากาศ กว่าจะลุยกันมาจนถึงด่านแรกที่สำคัญที่สุดในชีวิตของนักบิน ก็เรียกได้ว่าโหดพอควร เพราะทฤษฎีตามตำรับเด็กเนิร์ดค่ายยุโรปนั้น เรียกได้ว่าหินเอาการ
.
ส่วนด่านแรกที่ว่านั้นก็คือการบินเดี่ยวครั้งแรก หรือที่เราเรียกกันว่า Initial Solo Flight
.
วันสำคัญของพวกเขา วันพิเศษของนักบินทุกคน วันที่ไม่มีใครจะลืมเลือน
.
ก่อนครูปล่อยศิษย์ขึ้นไปบินเดี่ยว เที่ยวบินก่อนหน้านั้นพวกเขาจะถูกเคี่ยวเข็ญอย่างหนัก ทั้งทักษะ ความรู้ และกระบวนการคิด ครูจะคอยสอบอารมณ์ศิษย์อยู่เสมอ คำถามหลายอย่างที่ชวนฝึกให้คิด ฝึกตัดสินใจ และยิ่งเข้าใกล้วันปล่อยเดี่ยวเข้ามาทุกที การฝึกให้ศิษย์เผชิญกับปัญหาต่างๆเองบนอากาศโดยปราศจากการแทรกแซงของครู เพื่อเฝ้าสังเกตว่าพวกเขาพร้อมแล้วรึยังกับการกางปีกบินคนเดียว เรื่องแบบนี้ .. ไม่ใช่ว่าง่ายสำหรับ .. คนเป็นครู
.
เมื่อถึงวันปล่อยเดี่ยว นาทีที่ครูลงจากเครื่อง มือแปะไหล่ ถามว่า “พร้อมไหม” เมื่อศิษย์พยักหน้า ครูพร้อมส่งสัญญาณให้ศิษย์พาเครื่องขึ้นบินเพียงลำพัง วินาทีนั้น คือวินาทีแรกของการเป็นกัปตัน ความปลอดภัยทั้งหมดอยู่ภายใต้การตัดสินใจของเขา เป็นเที่ยวบินแรกในชีวิตที่ต้องรับผิดชอบทุกอย่าง ทำการบินด้วยตนเองโดยปราศจากครูนั่งข้างๆ
.
ศิษย์แต่ละรุ่นมักมีแนวคิดที่เป็นเอกลักษณ์ ถ่ายทอดออกมาผ่านถ้อยคำที่ปรากฎอยู่บนแขนเสื้อ บนชุดบินของพวกเขาจะมีโลโก้อันเป็นสัญลักษณ์ของรุ่น และโลโก้ของรุ่นนี้มีคำที่เขียนเอาไว้ว่า <Rotor-Head / Better Safe Than Sorry>
.
ประโยคนี้บ่งบอกถึง ‘วิถีคิด’ ที่น่าสนใจ มันคือรากฐานง่ายๆของการเป็นนักบินที่ดีไปตลอดกาล
.
‘Rotor-Head’ เป็นคำแสลงสำหรับกลุ่มนักบิน โดยเฉพาะในโลกของเฮลิคอปเตอร์ คำนี้เป็นการประกาศกร้าวว่า พวกเขาเป็นแฟนพันธุ์แท้ของเฮลิคอปเตอร์ รอบรู้ในความซับซ้อนของอากาศยานพิเศษชนิดนี้
.
ส่วนคำว่า ‘Better Safe Than Sorry’ หมายถึง “ปลอดภัยไว้ก่อน ดีกว่าต้องเสียใจภายหลัง” เป็นวลีง่ายๆที่ลึกซึ้งยิ่งนัก เพราะคอนเซ็ปต์ของการบินก็คือ ไม่ว่าจะขึ้นไปบนท้องฟ้าสักกี่ครั้ง สิ่งสำคัญที่สุดก็คือต้องกลับลงมาได้ด้วยความปลอดภัย และหากก่อนขึ้นบินตรวจพบอะไรที่ไม่ปกติ ก็ต้องไม่ลังเลที่จะไม่ขึ้นบิน
สโลแกนนี้จึงเรียบง่ายและช่วยเตือนสติได้เป็นอย่างดี
.
ศิษย์รุ่นนี้พบเจอสถานการณ์ที่หลากหลายมากๆ มีโจทย์มากมายถาโถมเข้ามาทดสอบ ในวันบินเดี่ยววันแรก ลมก็ดันมาเปลี่ยนทิศ หมอกควันหนา ทัศนวิสัยกดต่ำลงมามาก กระทั่งไม่สามารถทำการบินด้วยสายตาได้
.
แม้อยู่ในสถานการณ์ที่กดดันขนาดไหน หากเมื่อปัจจัยแวดล้อมไม่เอื้อ การตัดสินใจไม่ขึ้นบินโดยไม่ลังเลจึงเป็นสิ่งที่ควรกระทำ
.
สำหรับการบิน มันไม่ใช่เรื่องของความกลัว หากแต่เป็นเรื่องของการเคารพในชีวิตและความรับผิดชอบต่อทุกคนที่เกี่ยวข้อง
.
พึงระลึกไว้เสมอว่า ความปลอดภัยหาใช่สัญลักษณ์ของความอ่อนแอไม่ หากแต่มันคือเครื่องหมายของปัญญา
<Safety is not a sign of weakness. It is a sign of wisdom.>
.
บินด้วยตัวเองครั้งแรก หรือ Initial Solo Flight นี้ มันไม่ใช่เป็นเพียงสิ่งที่แสดงให้เห็นว่าพวกเขาสามารถคอนโทรลเครื่องได้ หากแต่ยังพิสูจน์ว่า พวกเขาคิดเป็น ประเมินสถานการณ์ได้ และพร้อมรับผิดชอบทุกการตัดสินใจของตัวเอง
.
Initial Solo Flight จึงถือเป็นจุดเริ่มต้นของนักบินอาชีพไปอีกหลายพันหลายหมื่นชั่วโมงบินข้างหน้า
.
จากนี้ไปบนหนทางที่ทอดยาวของพวกเขา บอกได้เลยว่า .. ท้องฟ้าจะเป็นห้องเรียนของพวกเขาไปอีกยาวไกล
.
และที่สำคัญ คำว่า “Better Safe Than Sorry” นี้ คำสั้นๆพื้นๆที่พวกเรานักบินควรยึดถือกันเอาไว้ มันช่างเรียบง่ายแต่ทรงพลัง
.
เหมาะมากที่จะเอาไว้ใช้เรียกสติ ใช้เป็นหลักยึดได้ในทุกๆสถานการณ์
.
.
อ่านบทความอื่นๆได้ใน Facebook Page : Hovering Inspirations 👇
https://www.facebook.com/profile.php?id=61558412223812&mibextid=ZbWKwL