นักบิน / ความรัก / การรอคอย

อาทิตย์ขึ้นพ้นขอบฟ้า นกเหล็กฝูงใหญ่โปรยบางสิ่งใส่เกาะที่ตั้งอยู่กลางอ่าวอันเงียบสงบ เกาะที่ชื่อว่า ‘โอวาฮู’

.

ท่าเรือเพิร์ลฮาร์เบอร์ รายล้อมด้วยเรือรบมากมาย วันนั้น ไร้เสียงเตือนล่วงหน้าของบางสิ่งจากบนท้องฟ้า

.

ครั้นบางสิ่งนั้นร่วงพรมลงบนเกาะ ความสงบก็พลันหายไป

.

ฐานทัพเรือสหรัฐถูกระเบิดโปรยใส่ย่อยยับ เป็นการบุกโจมตีอย่างเซอร์ไพรส์จากฝูงบินแดนอาทิตย์อุทัย จำนวนนกเหล็กหิ้วระเบิดนับได้ราวสามร้อยกว่าลำ

หลายคืนก่อนภารกิจนั้น เขานั่งอยู่ในห้องเล็กๆที่มืดเย็น ผนังห้องถูกลูบด้วยแสงของตะเกียงน้ำมัน ทอดเงาบางส่วนลงบนพื้นเสื่อทาทามิ เขาคือนักรบชาวญี่ปุ่นที่ได้รับภารกิจในการนำเครื่องบินไปทิ้งระเบิดเพื่อโจมตีเพิร์ลฮาร์เบอร์

.

เขาชื่อว่า นาวาโท มิตซึโอะ ฟูชิดะ

.

หญิงสาวสืบเท้าเข้ามาทำลายความเงียบเฉียบของห้องนั้น

.

“ยังจำวันที่คุณขอฉันแต่งงานได้ไหม”

.

“ผมจำได้ดี”

.

“คุณบอกว่า ไม่ว่าคุณจะไปที่ไหน คุณจะกลับมาหาฉันเสมอ”

.

หล่อนรู้ดีว่าหากคิดจะร่วมชีวิตกับนักรบ ชีวิตคู่ย่อมหาความแน่นอนได้ยากนัก

.

“คุณคิดว่า สงครามจะนำความสงบกลับมาได้จริงหรือ” ภรรยาเอ่ยถามสามี

.

คำถามถูกทิ้งช่วงนานพอทำให้ได้ยินเสียงลมหอบพัดดอกซากุระที่ลานนอกบ้านนั้น

.

ไร้คำตอบจากนักบินรบ เขารู้ดีว่ายากที่จะให้คำมั่นสัญญาใดๆ และนี่คือภารกิจขององค์พระจักรพรรดิ มันคือหน้าที่ของลูกพระอาทิตย์

.

หล่อนหยิบผ้าเช็ดหน้าผืนหนึ่งขึ้นมาจากกล่องไม้ หยิบยื่นให้สามี บนผ้าปักชื่อ “มัตซึโอะ ฟูชิดะ และ ฮารุโกะ”

.

“สัญญากับฉันนะ ว่าคุณจะกลับมา”

.

เขามองดวงตาของภรรยาผ่านแสงสลัวของดวงไฟเล็กๆจากน้ำมันตะเกียง มือกุมผ้าเช็ดหน้านั้นแน่นหนัก

.

“เชื่อผมนะ นกทุกตัวหาทางกลับบ้านได้เสมอ”

….

หลังระเบิดทำงาน ชำระล้างความเงียบกริบของเกาะในเช้าวันใหม่ ปลุกเสียงกรีดร้องไร้ท่วงทำนอง จบชีวิตพลเรือนและทหารกว่าสองพันคนบนเกาะ ทั้งเรือรบและเครื่องบินของสหรัฐ ถูกทำลายเสียหายหนัก นั่นคือปฐมบทของสงครามที่พญาอินทรีมิอาจปล่อยผ่าน

.

นักบินรบชาวญี่ปุ่นนำนกเหล็กกลับฐานที่ตั้ง แต่ยังไม่ได้กลับบ้าน สงครามยื้อยาวกว่าที่คิด เขาต้องนำฝูงบินไปเยี่ยมเยือนในอีกหลายประเทศ ภารกิจยังไม่จบ นกอย่างเขายังกลับบ้านไม่ได้

.

เขาก้มหน้า หยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าเสื้อที่หน้าอกข้างซ้ายขึ้นมาดู มือลูบชื่อที่ถูกปักอยู่บนนั้น ชื่อภรรยาของเขา “ฮารุโกะ”

….

18 เมษายน 1942

.

หลังญี่ปุ่นบุกเพิร์ลฮาร์เบอร์เมื่อสี่เดือนก่อน ทัพฟ้าพญาอินทรีจึงตอบโต้ด้วยการส่งฝูงบิน B-25 จำนวน 16 ลำ หิ้วระเบิดทิ้งปูพรมใส่พื้นที่เป้าหมาย โตเกียว โยโกฮาม่า โยโกสุเกะ นาโกย่า และโกเบ เป็นการโจมตีแบบเซอร์ไพรส์

.

นำโดยพันโทเจมส์ จิมมี่ ดูลิตเติล

.

คืนก่อนหน้าวันนั้น

.

โจเซฟิน ภรรยาของจิมมี่ ลูบไล้ผ้าปูโต๊ะปักลายบนโต๊ะอาหารในห้องยามสงัด พร้อมแสงสลัวของเตาผิงทอดเงาลงบนโต๊ะอาหาร

.

“คุณควรเข้านอนได้แล้ว” จิมมี่กำลังนั่งวางแผนการบินอยู่ในห้องอาหาร เห็นภรรยาไม่ยอมเข้านอน

.

“ฉันจะนอนได้อย่างไร ในเมื่อหลังจากวันพรุ่งนี้ ฉันไม่รู้ว่าคุณจะกลับมาเมื่อไหร่”

.

“มันคือภารกิจ เราจะจบมันให้ไวที่สุด”

.

“สัญญากับฉันนะ ว่าคุณจะกลับมา” ดวงตาของผู้เป็นภรรยาดูเศร้า

.

เขายื่นนิ้วชี้ไปสะกดริมฝีปากอุ่นของหล่อน สายตาชำเลืองมองดูผ้าปูโต๊ะที่ปักชื่อของเขาไว้ อักษรเขียนชื่อว่า “จิมมี่ ดูลิตเติ้ล”

.

แม้ไม่อาจให้คำมั่นได้เต็มปาก เพราะทั้งสองต่างรู้ดีว่า ชีวิตทหารยามสงคราม ไม่อาจหาความแน่นอนจากสิ่งใดได้ เขาได้แต่ใช้สันชาตญาณนักบินของเขา พลางเอ่ยตอบกลับไปว่า

.

“เชื่อผมนะ นกทุกตัวหาทางกลับบ้านได้เสมอ”

….

เกร็ดประวัติศาสตร์เพิ่มเติม

.

วันที่ 7 ธันวาคม ค.ศ. 1941 (การโจมตีที่เพิร์ลฮาร์เบอร์)

.

นาวาโท มิตสึโอะ ฟุชิดะ (Commander Mitsuo Fuchida) เป็นผู้นำ กองบินคลื่นแรกของกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น (Imperial Japanese Navy Air Service) ทำการโจมตีฐานทัพสหรัฐฯ ที่ เพิร์ลฮาร์เบอร์ (Pearl Harbor) รัฐฮาวาย เกาะโอวาฮู

.

เขาบังคับเครื่องบิน Nakajima B5N2 “Kate” เป็นเครื่องบินทิ้งตอร์ปิโด โดยส่งรหัสวิทยุคำว่า Tora Tora Tora ซึ่งเป็นรหัสที่โด่งดังภายหลังเหตุการณ์ เพื่อแจ้งว่าการโจมตีนั้นประสบความสำเร็จโดยสมบูรณ์เบ็ดเสร็จ

.

การโจมตีเพิร์ลฮาร์เบอร์ใช้เครื่องบินรวม 353 ลำ โดยมีเป้าหมายหลักคือ เรือประจัญบาน สนามบิน และฐานทัพทางทหารของสหรัฐ

.

ชาวอเมริกันกว่า 2,400 คน เสียชีวิต และเรือประจัญบานหลายลำได้รับความเสียหายหนัก

.

การโจมตีครั้งนั้นนำไปสู่การเข้าร่วมสงครามโลกครั้งที่สองของสหรัฐอเมริกาในวันถัดมา

….

วันที่ 18 เมษายน ค.ศ. 1942 (การโจมตีของ Doolittle :The Doolittle Raid)

.

พันโท เจมส์ จิมมี่ ดูลิตเติล (Lieutenant Colonel James “Jimmy” Doolittle) เป็นผู้นำฝูงบิน B-25 Mitchell จำนวน 16 ลำ ปฏิบัติการโจมตีทางอากาศเหนือประเทศญี่ปุ่น

.

เครื่องบินทิ้งระเบิดออกบินจากเรือบรรทุกเครื่องบิน USS Hornet (CV-8) ในมหาสมุทรแปซิฟิก

.

เป้าหมายการโจมตี ได้แก่ โตเกียว, โยโกฮามะ, โยโกสุกะ, นาโกย่า, และโกเบ ซึ่งเป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรมและฐานทัพทางทหารของญี่ปุ่น

.

แม้ว่าการโจมตีจะสร้างความเสียหายให้กับญี่ปุ่นเพียงเล็กน้อย แต่กลับมีผลกระทบทางจิตวิทยาอย่างมาก เพราะทำให้ญี่ปุ่นเสียขวัญอย่างหนัก

.

หลังจากทิ้งระเบิดแล้ว ฝูงบินของ Doolittle ไม่มีน้ำมันเชื้อเพลิงเพียงพอที่จะกลับไปยังเรือบรรทุกเครื่องบิน ทำให้นักบินต้องนำเครื่องลงจอดฉุกเฉินในจีน หรือแม้กระทั่งนักบินบางส่วนต้องกระโดดร่มหนีออกจากเครื่องก่อนที่น้ำมันจะหมด

.

แม้ว่าสมาชิกทีมส่วนใหญ่ของฝูงบินจะรอดชีวิต แต่บางคนถูกกองทัพญี่ปุ่นจับกุมและถูกประหารชีวิตหรือไม่ก็ถูกคุมขัง

….

โจเซฟิน คือภรรยาของพันโทเจมส์ จิมมี่ ดูลิตเติล มีตัวตนจริงและผ้าปูโต๊ะอาหารที่มีลายเซ็นนั้นคือเรื่องจริง (โจเซฟินปักลายเซ็นของบุคคลสำคัญในยุคนั้นบนผ้าปูโต๊ะอาหารที่มาร่วมทานมื้อเย็นกันที่บ้าน)

.

ฮารุโกะ คือภรรยาของนาวาโท มัตซึโอะ มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์

.

หลังสงคราม มิตสึโอะ ฟุชิดะ ละทิ้งอดีตทางทหาร หันมานับถือศาสนาคริสต์ และกลายเป็น นักเผยแผ่ศาสนาและผู้สนับสนุนสันติภาพ ขณะที่ จิมมี่ ดูลิตเติล ยังคงทำงานด้านการบิน ดำรงตำแหน่งระดับสูงในกองทัพ และเป็นที่ปรึกษา เป็นผู้บริหารในภาคธุรกิจ เขาได้รับการยกย่องให้เป็นวีรบุรุษสงครามในเวลาต่อมา

….

สงครามไม่มีอะไรดี มันอาจไม่สำคัญว่าใครเริ่มก่อน แต่มันสำคัญว่าเมื่อไหร่ที่ใครจะหยุดมัน ระหว่างทางของสงครามมีหลายสิ่งซุกซ่อนไว้ ทั้งความรัก น้ำตาและการรอคอย

.

เบื้องหลังของทุกแนวหน้าย่อมมีหลังบ้านรอคอยเสมอ ราคาที่ต้องจ่ายแสนสาหัสนัก

.

แม้นกทุกตัวจะหาทางกลับบ้านได้

.

แต่มันก็ .. ใช่ว่า .. จะทุกตัว

.

.

อ่านบทความอื่นๆได้ใน Facebook Page : Hovering Inspirations 👇

https://www.facebook.com/profile.php?id=61558412223812&mibextid=ZbWKwL